Ministry i wiceministrowie Polski 2050 Szymona Hołowni
Poznaj ministry i wiceministrów Polski 2050 w rządzie oraz zobacz jakie ministerstwa obejmą. Najlepsi specjaliści, którzy dopilnują, aby Polska wkroczyła na ścieżkę rozwoju we wszystkich obszarach życia publicznego.
Ministry Polska 2050
Paulina Hennig-Kloska
Ministra do spraw klimatu i środowiska
(ur. 5 października 1977 w Gnieźnie) – politolożka, przedsiębiorczyni i polityczka, posłanka na Sejm VIII, IX i X kadencji. Wiceprzewodnicząca partii Polska 2050 Szymona Hołowni.
Ukończyła studia magisterskie z politologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kształciła się także w zakresie analizy finansowej i controllingu na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.
W trakcie studiów pracowała jako dziennikarka lokalnej rozgłośni radiowej, przez kilkanaście lat była dyrektorem w branży bankowej, pracując m.in. jako dyrektor centrum biznesowego, później związana z sektorem prywatnym została dyrektorem generalnym w spółce prawa handlowego. Od lat zaangażowana w odbudowę walorów środowiskowych na terenach pokopalnianych we wschodniej Wielkopolsce oraz ratowanie Pojezierza Gnieźnieńskiego, jeziora Powidzkiego Parku Krajobrazowego.
Od 2015 jest posłanką na Sejm RP z okręgu konińsko-gnieźnieńskiego.
Obecnie zasiada w Komisji Finansów Publicznych, jest także wiceprzewodniczącą Komisji ds. Energii, Klimatu i Aktywów Państwowych.
Agnieszka Buczyńska
Ministra do spraw społeczeństwa obywatelskiego
z domu Chmielewska (ur. 22 września 1986 w Tczewie) – polska działaczka społeczna, socjolożka i polityk, specjalistka w zakresie społeczeństwa obywatelskiego, druga wiceprzewodnicząca i sekretarz generalna partii Polska 2050, posłanka na Sejm X kadencji.
Ukończyła studia licencjackie z politologii na Uniwersytecie Gdańskim oraz socjologii w Collegium Civitas w Warszawie. W 2021 została również absolwentką studiów MBA Leadership w Wyższej Szkole Bankowej w Gdańsku.
Zawodowo związana ze środowiskiem organizacji pozarządowych. W latach 2008–2014 była wiceprezesem, a w okresie 2015–2019 pełniła funkcję prezesa Regionalnego Centrum Wolontariatu w Gdańsku. Wchodziła w skład Gdańskiej Rady Organizacji Pozarządowych, Gdańskiej Rady Pożytku Publicznego oraz Gdańskiej Rady ds. Seniorów. W 2021 została członkinią Gdańskiej Rady ds. Rozwoju Wolontariatu. Była autorką i pomysłodawczynią aplikacji Gdańska o tytuł Europejskiej Stolicy Wolontariatu, który miasto posiadało w 2022.
W wyborach w 2023 została wybrana posłanką na Sejm RP X kadencji z okręgu gdańskiego. Obecnie zasiada w Komisji Polityki Senioralnej, pełni też funkcję wiceprzewodniczącej Komisji do Spraw Unii Europejskiej.
Nominowana do tytułu „Osobowość Pomorza 2017” w plebiscycie „Dziennika Bałtyckiego. W 2019 wyróżniona Nagrodą im. Lecha Bądkowskiego w kategorii „Gdański społecznik roku”
Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz
Ministra do spraw funduszy i polityki regionalnej
(ur. 26 października 1970 w Warszawie) – polska socjolog i politolog, specjalistka w zakresie problematyki wschodnioeuropejskiej, w latach 2012–2014 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w latach 2014–2016 ambasador Polski w Federacji Rosyjskiej.
Córka matematyka Aleksandra Pełczyńskiego. W 1994 ukończyła studia w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1999 w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk obroniła pracę doktorską pt. Aktywność polityczna Polaków 1989–1995.
Po ukończeniu studiów podjęła pracę w IFiS PAN, gdzie pozostawała zatrudniona do 2003. W latach 1992–1995 oraz 1999–2012 była związana z Ośrodkiem Studiów Wschodnich w Warszawie, w którym pełniła m.in. funkcję kierownika działu rosyjskiego oraz zastępcy dyrektora. Od 2011 do 2012 była przedstawicielką OSW w Brukseli oraz koordynatorką wspólnego projektu badawczego OSW i Francuskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. W pracy naukowej i eksperckiej zajmowała się analizą stosunków międzynarodowych na obszarze postradzieckim, sytuacji społeczno-politycznej w Rosji i krajach Europy Wschodniej, a także polityką UE wobec tych państw.
Od 2008 do 2012 zasiadała w Polsko-Rosyjskiej Grupie ds. Trudnych, a w latach 2009–2010 w Komitecie Sterującym Forum Społeczeństwa Obywatelskiego Partnerstwa Wschodniego.
W styczniu 2012 została powołana na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Zakończyła urzędowanie w lipcu 2014 w związku z procedurą nominacji na ambasadora RP w Federacji Rosyjskiej. 19 listopada 2014 złożyła listy uwierzytelniające w Moskwie jako nowy ambasador. Odwołana z urzędu ambasadora z dniem 31 lipca 2016. W tym samym roku objęła stanowisko dyrektora programu Otwarta Europa Fundacji im. Stefana Batorego, a następnie funkcję dyrektora think tanku tej fundacji forum Idei. W 2020 znalazła się w sztabie wyborczym kandydata w wyborach prezydenckich Szymona Hołowni. Objęła stanowisko dyrektora Instytutu Strategie 2050, działającego przy powołanym przez Szymona Hołownię ruchu Polska 2050. Szefowa sztabu Polski 2050 Szymona Hołowni podczas kampanii wyborczej przed wyborami parlamentarnymi 2023 roku.
